Najem instytucjonalny został wprowadzony do polskiego prawa w 2017 r. jako alternatywa dla tradycyjnego najmu. Najemcą instytucjonalnym jest przedsiębiorca prowadzący działalność w zakresie wynajmu.
Co to jest najem instytucjonalny?
Najem instytucjonalny to forma najmu wprowadzona w 2017 roku, dostępna dla osób prowadzących działalność gospodarczą w wynajmie lokali mieszkalnych, zawierana na czas oznaczony i wymagająca oświadczenia najemcy o poddaniu się egzekucji po zakończeniu umowy, co zwiększa ochronę praw wynajmującego. |
Ustawa o Krajowym Zasobie Nieruchomości z 11 września 2017 r. wprowadziła do polskiego systemu prawnego umowę najmu instytucjonalnego. Umowa taka zabezpiecza interesy właściciela lokalu skuteczniej niż zwykła umowa najmu.
Umowy najmu instytucjonalnego mogą zawierać osoby fizyczne, osoby prawne lub jednostki organizacyjne niebędące osobami prawnymi, które prowadzą działalność gospodarczą w zakresie wynajmowania lokali. Umowa najmu instytucjonalnego dotyczy lokali mieszkalnych i zawierana jest na czas oznaczony. Niezbędne jest załączenie do niej, podobnie jak w przypadku najmu okazjonalnego, oświadczenia najemcy (w postaci aktu notarialnego), że po zakończeniu umowy poddaje się on egzekucji i zobowiązuje do opuszczenia i wydania lokalu. W oświadczeniu musi również pojawić się zapis, iż najemca ma świadomość, że jeśli niezbędne będzie wykonanie powyższego zobowiązania (np. eksmisja, gdyby najemca nie wykona go samodzielnie), nie będzie mu przysługiwało prawo do lokalu socjalnego ani pomieszczenia tymczasowego. Umowę najmu instytucjonalnego pod rygorem nieważności powinna być zawarta na piśmie.
Pozostałe zasady umowy najmu instytucjonalnego są takie jak w przypadku innych umów najmu. Na przykład jej podpisanie wynajmujący może uzależnić od wpłacenia przez najemcę kaucji zabezpieczającej. Będzie ona przeznaczona na pokrycie należności z tytułu najmu lub pokrycie ewentualnych kosztów egzekucji obowiązku opróżnienia lokalu. Nie może być wyższa od trzykrotności czynszu z dnia zawarcia umowy najmu.
Umowę taką, jako zawartą na czas oznaczony, można wypowiedzieć jedynie w określonych przypadkach. Zgodnie z ustawą o ochronie praw lokatorów są to sytuacje, gdy:
- najmujący pomimo pisemnego upomnienia nadal używa lokalu w sposób sprzeczny z umową lub niezgodnie z jego przeznaczeniem lub zaniedbuje obowiązki, dopuszczając do powstania szkód lub niszczy urządzenia przeznaczone do wspólnego korzystania przez mieszkańców albo wykracza w sposób rażący lub uporczywy przeciwko porządkowi domowemu, czyniąc uciążliwym korzystanie z innych lokali;
- najmujący zalega z zapłatą czynszu lub innych opłat za używanie lokalu co najmniej za trzy pełne okresy płatności pomimo uprzedzenia go na piśmie o zamiarze wypowiedzenia stosunku prawnego i wyznaczenia dodatkowego, miesięcznego terminu do zapłaty zaległych i bieżących należności;
- najmujący wynajął, podnajął albo oddał do bezpłatnego używania lokal lub jego część bez wymaganej zgody właściciela.
Dowiedz się więcej:
-
Jak sobie poradzić z nieuczciwym lokatorem?
-
Co to jest poręczenie najmu?
-
Co to jest podnajem mieszkania?
-
Jak przeprowadzić eksmisję lokatora?