Wielka płyta i rama H to wydajne technologie budowy stosowane w drugiej połowie ubiegłego wieku, mające za zadanie szybko zaspokoić potrzeby mieszkaniowe Polaków. Po latach okazało się, że rama H jest dużo trwalsza, a same mieszkania łatwiejsze w aranżacji niż te w blokach z wielkiej płyty. Porównujemy obie technologie i podpowiadamy, czy warto kupić mieszkanie w ramie H.
Z tego artykułu dowiesz się:
-
Kiedy stawiano budynki w technologii ramy H?
-
Jak rozpoznać blok zbudowany w technologii ramy H?
-
Jakie są podobieństwa i różnice między wielką płytą a ramą H?
-
Jakie są wady i zalety bloków zbudowanych w technologii ramy H?
-
Czy warto kupić mieszkanie w bloku zbudowanym w technologii ramy H?
Kiedy stawiano budynki w technologii ramy H?
Technologia ramy H była najbardziej popularna w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XX wieku. Pozwalała szybko budować dużą liczbę mieszkań. Chociaż obecnie nie jest już używana w pierwotnej formie, jej koncepcja żyje w nowoczesnych trendach deweloperskich, zwłaszcza w technologii monolitycznej. |
Szczytem popularności technologii ramy H była poprzednia epoka ustrojowa. Od lat pięćdziesiątych ubiegłego wieku ramę H z powodzeniem wykorzystywano zarówno w sektorze mieszkaniowym, jak i komercyjnym. Najwięcej takich budynków powstało w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych, kiedy była potrzeba jak najszybszego wybudowania dużej liczby mieszkań.
Pierwszym osiedlem, zbudowanym w tej technologii był warszawski Muranów Zachodni, zaprojektowany przez zespół Tadeusza Mrówczyńskiego. Oprócz tego bloki wybudowane w ramie H można w stolicy jeszcze spotkać na Inflanckiej, a także na osiedlu Służew nad Dolinką i Wrzeciono.
Aktualnie nie stosuje się już ramy H w jej pierwotnych założeniach, ale sama koncepcja jest z powodzeniem wykorzystywana w obecnych trendach deweloperskich, a konkretnie w technologii monolitycznej. Podobnie jak w ramie H występuje w niej szkieletowa konstrukcja żelbetowa, na której jest oparty budynek.
Jak wygląda rama H?
Technologia ramy H opiera się na prefabrykowanej żelbetowej ramie przypominającej literę H. Eliminuje ona potrzebę ścian nośnych wewnątrz, a tym samym umożliwia łatwą aranżację wnętrz. Charakterystyczne dla niej są widoczne elementy konstrukcyjne w mieszkaniach oraz kwadratowe balkony. Aby ustalić technologię budynku, najlepiej szukać informacji w spółdzielni mieszkaniowej. |
Nazewnictwo w przypadku ramy H nie jest przypadkowe. Nazwę zaczerpnięto bowiem z tego, jak wygląda konstrukcja. Jest to prefabrykowana żelbetowa rama, której kształt przypomina rozciągniętą w poziomie literę H. Pełni ona funkcję konstrukcji nośnej, dzięki temu nie ma konieczności stosowania ścian nośnych wewnątrz pomieszczeń, co ułatwia mieszkańcom ich aranżację. Następnie szkielet już na placu budowy był wypełniany cegłami lub pustakami.
Cechą charakterystyczną takich budynków, a jednocześnie sposobem, który pozwala je rozpoznać, są widoczne w mieszkaniach czy na korytarzach elementy konstrukcyjne, najczęściej słupy i podciągi (poziome belki pod sufitem). Warto także zwrócić uwagę na kwadratowe balkony, umieszczone na podporze, które pozwolą rozpoznać ramę H z zewnątrz.
Jedynym w 100% skutecznym sposobem na sprawdzenie, w jakiej technologii został wybudowany blok, jest poszukanie informacji w spółdzielni mieszkaniowej. Wiele na pierwszy rzut oka wyróżniających elementów może być zgubnych, szczególnie po przeprowadzonych remontach.
Warto również pamiętać, że wielka płyta była o wiele bardziej popularna, więc dużo łatwiej na nią trafić w blokach, które powstały w latach 60., 70. i 80.
Jakie są podobieństwa i różnice między wielką płytą a ramą H?
Wielka płyta i rama H to technologie budowlane stosowane równolegle, bazujące na gotowych prefabrykatach. Rama H charakteryzowała się większą trwałością, termoizolacyjnością i możliwościami aranżacyjnymi wnętrz, natomiast budynki z wielkiej płyty miały krótszy czas życia, często związany z niską jakością materiałów i problemami termoizolacyjnymi. W późniejszych wariantach technologii ramy H ograniczano koszty, m.in.stosując ściany żelbetowe, przez co budynki traciły na jakości izolacyjnej i akustycznej. |
Wielka płyta i rama H były z powodzeniem stosowane równolegle. Nawet w obrębie jednego osiedla zdarza się, że bloki stojące obok siebie są wykonane w różnych technologiach.
Łączy je to, że w obu przypadkach na plac budowy przyjeżdżały gotowe prefabrykaty. Jednak w ramie H była to tylko żelbetowa konstrukcja, która dopiero na miejscu była wypełniana pustakami albo cegłami. Z kolei w wielkiej płycie wcześniej w fabrykach produkowane były całe ściany zewnętrzne, działowe, stropy, schody, bloki sanitarne i szyby windowe.
Kolejną podobną cechą jest szybkość powstawania budynków oraz umiarkowane koszty. Obie technologie bardzo dobrze sprawdzały się w czasach, kiedy kluczowy był jak najkrótszy czas od momentu rozpoczęcia do ukończenia budowy. W II połowie XX wieku potrzeby mieszkaniowe były ogromne i ważne było, aby jak najniższym kosztem i nakładem pracy je zaspokoić.
Po upływie kilkudziesięciu lat od czasu powstania budynków możemy ocenić, która technologia jest trwalsza. W tym przypadku zdecydowanie wygrywa rama H, która po długim czasie eksploatacji charakteryzuje się lepszym stanem technicznym. Podczas wznoszenia budynków z wielkiej płyty oceniano ich trwałość na 40 – 50 lat i rzeczywiście do czasów obecnych mało który przetrwał bez gruntownego remontu. Problemem zazwyczaj jest stosowanie materiałów niskiej jakości i nieszczelności na złączach płyt, które prowadzą do wychładzania i zawilgocenia mieszkań.
Następną różnicą jest właśnie termoizolacyjność. Budynki, które powstały w technologii ramy H dużo lepiej izolują ciepło, a mieszkańcy muszą mniej wydawać na ogrzewanie.
Kolejną przewagą ramy H nad wielką płytą jest możliwość aranżacji pomieszczeń. Dzięki uniknięciu ścian nośnych w pomieszczeniach dużo łatwiej je zagospodarować według własnych potrzeb i gustu. Ze względu na konieczność umieszczenia ścian nośnych w blokach z wielkiej płyty, ich mieszkańcy muszą zmagać się z niedogodnościami związanymi z małymi, nieustawnymi pokojami i ciemną kuchnią.
Trzeba jednak zwracać uwagę na to, w którym roku został wybudowany blok z ramy H. Na początku stosowania tej technologii wszystko robiono zgodnie ze sztuką, czyli stelaż był wypełniany cegłą lub pustakami. Był to jednak proces bardzo materiałochłonny, więc u schyłku stosowania tej metody zdarzało się, że ściany były żelbetowe, aby ograniczyć koszty. Wtedy rama H nie mogła się już pochwalić dobrą termoizolacyjnością i akustyką.
Jakie są wady i zalety ramy H?
Rama H charakteryzuje się wieloma zaletami, takimi jak łatwość aranżacji wnętrz, trwałość, dobra izolacja termiczna i dźwiękoszczelność. W mieszkaniach w tej technologii widoczne są elementy konstrukcyjne, a pomieszczenia są niskie. Niemniej jednak jej zalety przewyższają wady, szczególnie w porównaniu do technologii wielkiej płyty. |
Wspomnianymi wcześniej zaletami ramy H jest łatwość aranżacji ze względu na brak ścian nośnych w pomieszczeniach, długoletnia trwałość bez konieczności przeprowadzania kosztownych remontów oraz dobra izolacja termiczna, która pozwala zmniejszyć koszty ogrzewania.
Oprócz tego należy również wymienić dźwiękoszczelność, co znacznie zwiększa komfort mieszkania.
Kolejnym plusem jest łatwość w obróbce materiałów, które wypełniają żelbetowy szkielet, czyli pustaków i cegieł. Bez problemu można przenieść na inną ścianę gniazdka i punkty świetlne oraz w dowolnym miejscu zawiesić obrazy, półki czy ramki ze zdjęciami.
Rama H ma oczywiście także wady, jednak jest ich zdecydowanie mniej niż zalet, szczególnie gdy porównamy tę technologię do wielkiej płyty.
Minusem mieszkania w takim budynku są widoczne elementy konstrukcyjne. Ciężko je zamaskować, ale można je również wyeksponować jako element dekoracyjny, szczególnie jeśli jest nam bliski popularny w ostatnich latach styl loftowy.
Trzeba również pamiętać, że mieszkania w blokach, które powstały w technologii ramy H, są naprawdę niskie. Najczęściej wysokość od podłogi do sufitu nie przekracza 250 cm.
Czy warto kupić mieszkanie w bloku zbudowanym w technologii ramy H?
Przy zakupie mieszkania z lat 70. lub 80. warto wybrać technologię ramy H zamiast wielkiej płyty ze względu na lepszy stan techniczny i komfort mieszkania. Mieszkania w starszych osiedlach często oferują atrakcyjną lokalizację w obrębie miasta, jak też większe odległości między budynkami i przylegające tereny zielone. |
Jeśli rozważamy kupno mieszkania w bloku z lat siedemdziesiątych lub osiemdziesiątych, to z dużym prawdopodobieństwem trafimy na wielką płytę albo na ramę H. Ze względów technicznych lepiej jest wybrać ramę H. Co prawda stan techniczny bloku, który powstał kilkadziesiąt lat temu, nigdy nie będzie tak dobry jak dopiero co wybudowanego.
Jednak osiedla wzniesione w poprzedniej epoce mają jedną, kluczową przewagę, czyli lokalizację. Często w dobrej cenie można kupić lokum w obrębie miasta z dobrym dostępem do szkół, przedszkoli, sklepów czy komunikacji miejskiej, co w przypadku nowych osiedli prawie się nie zdarza, bo zazwyczaj są zlokalizowane na obrzeżach lub poza metropolią.
Budynki, które powstały w technologii ramy H, były budowane inaczej niż teraz – w większej odległości pomiędzy sobą oraz z uwzględnieniem terenów zielonych na osiedlach. Dzięki temu mieszkanie w nich jest bardziej komfortowe, a sąsiedzi nie zaglądają sobie do okien.
Warto więc wybrać mieszkanie w ramie H ze względu na połączenie walorów osiedli, które powstały kilkadziesiąt lat temu, ale także lepszego stanu technicznego lokali niż w bloku z wielkiej płyty.
Dowiedz się więcej:
- Co warto wiedzieć przed zakupem mieszkania w wielkiej płycie?
- Dlaczego warto wynająć mieszkanie w wielkiej płycie?
- Na co zwrócić uwagę, kupując mieszkanie z rynku wtórnego?
Niniejsze opracowanie ma jedynie charakter informacyjny. Jego treść nie stanowi porady prawnej, podatkowej, finansowej czy z zakresu obrotu nieruchomościami. W celu uzyskania profesjonalnego wsparcia, skonsultuj się ze specjalistą: https://www.nieruchomosci-online.pl/agenci.html